پماد رهامین رها فارم

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر: عصاره خشک گیاه دویلس کلاو حاوی گلیکوزیدهای ایریدوئید (هارپاگوسید) می باشد که باعث اثر ضد التهابی دارو می شوند. ریشه این گیاه در درمان آرتروزهای دردناک، تاندونیت، روماتیسم، آرتریت، نورالژیا، تب و زخمهای پوستی استفاده می شود. گل مغربی موجود در این پماد محتوی مقدار زیادی اسیدهای چربی ضروری شامل اسید لینولئیک و اسید گامالینولنیک است. این اسید ها پیش ساز پروستاگلاندینها و دارای اثر ضد التهابی و مهار تجمع پلاکتی است. کامفر و منتول موجود در رهامین دارای اثر ضد درد بوده که در تسکین درد مفاصل، روماتیسم و کوفتگی عضلات مؤثر است. کندر به علت دارا بودن اسیدهای تری ترپنوئیدی سبب مهار لوکوترین شده و اثر ضد التهابی خود را اعمال می کند. روغن زیتون موجود در رهامین حاوی اسید اولئیک، اسید پالمتیک و اسید لینولئیک است و سبب اثر ضد اسکروز، آنتی اکسیدانت و ضد التهاب می گردد. روغن دانه انگور نیز حاوی پروآنتوسیانیدین بوده و به عنوان آنتی اکسیدانت دارای اثرات مثبتی بر روی نارسایی عروق محیطی، شکنندگی عروق و ادم می باشد. جذب پوستی گلوکزامین : شکل داروئی موضعی گلوکزامین در سال 2003 توسط دانشمندان سنگاپوری ابداع شد و پس از آن مطالعات زیادی بر روی جذب پوستی و اثر بخشی بالینی آن صورت گرفته است. نتایج این تحقیقات که در دانشگاههای جورجیا در آمریکا، چونگ آنک کره جنوبی، موناش استرالیا، مک مستر کانادا و … انجام و در مجلات بین المللی معتبر به چاپ رسیده است، حاکی از جذب پوستی قابل توجه گلوکز آمین نسبت به پلاسبو می باشد. نتایج مطالعات دوسویه کور بر روی اثر این دارو در استئوآرتریت زانو نشان داد که مصرف دارو به مدت 4 هفته سبب بهبودی نسبی و ادامه مصرف تا 8 هفته سبب پیشرفت بهبودی شده است. همچنین به نظر می رسد مصرف طولانی مدت این فراورده ممکن است در کاهش پیشروی استئوآرتریت زانو و حفاظت غضروف موثر باشد.تحقیقات دیگری نشان داده است که گلوکز آمین موضعی در 72% بیماران مورد مطالعه پیشرفت قابل توجهی در معیار درد داشته است. در همه این مطالعات مصرف این فراورده حداقل به مدت 4 هفته توصیه شده است. عوارض جانبی : تاکنون از مصرف این دارو عوارض جانبی گزارش نشده است. در موارد نادر ممکن است باعث تحریکات پوستی شود. در صورت حساسیت به هر یک از ترکیبات دارو، قبل از مصرف با پزشک یا داروساز مشورت شود. منبع: بروشور محصول